- sızqa
- sif. Suyu az-az, sızılaraq axan. Meşəli dağların ətəklərindən süzülən, sızqa bulaqlardan toplanıb üzüaşağı gələn su dərənin bir kənarını tuturdu. S. R.. Meşənin ortasından axan sızqa bulağın sakit şırıltısı xəzəllərin xışıltısı ilə həmahəng olmuşdu. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.